Mam przyjemność przedstawić wam dziś jeden z największych hitów konsoli Nintendo 64 tym razem w postaci portu na DC. Gatunek tej gry można określić jako Strzelaninę kosmiczną 2d, której bohaterami jest rodzeństwo Riki & Mami, oczywiście nie jest to zwykły braciszek i siostrzyczka - jak każda szanująca się postać japońska posiada ofkoz swego mech`a, który to właśnie odgrywa największą rolę w tej grze; i tak gra polega na lataniu malutkim mechem we wszystkie strony przydzielonej nam planszy i nawalaniu do wszystkiego co tylko da się zniszczyć. Choć standardowo lecimy tylko jednym mech`em to w każdej chwili możemy zmienić go na drugiego (Przycisk L), który posiada znacznie odmienny system pocisków - jak się okazuje bardzo przydatny w późniejszych etapach gry. Braciszek potrafi strzelać rakietkami, które posiadają system samo - naprowadzania, jeśli tylko cel nie jest zbyt daleko, siostrunia natomiast naparza z lasera który posiada zdolność odbijania się od ścian, przydaje nam się to zwłaszcza gdy jakaś wieżyczka nawala cały czas w jakiś punkt i nie ma innego sposobu zniszczenia jej jak odbicie strzału od ściany. Przejście jakiegoś etapu polega na zniszczeniu jak największej liczby domków, statków lub innych mech`ów w odpowiednio wyznaczonym nam czasie za które otrzymujemy stosowne punkty, na końcu każdego z etapów czeka na nas boss, czasu nie mamy dużo i tak naprawdę nie ma się co bawić na niszczenie wszystkiego na 100% bo jeśli nie zmieścimy się w wyznaczonym nam czasie otrzymujemy punkty karne - i to nie byle jakie !! Zwykle kończy się to zerowym kontem !!! gdy ukończymy dany etap ;). Gdy ogarnie nas duża liczba przeciwników - można oczywiście odpalić power-up`a (Przycisk R) który to wystrzeliwuje setki rakietek w otaczające nas duperela - moc ta ma również drugą funkcję: absorbuje ona wszystkie wybuchy i rakiety wystrzelone przez przeciwników i atakuje z podwojoną siłą (przydaje się na boss`ów!) nawet do 400 rakietek !!!. Etapów jest 33, na początku każdego otrzymujemy jakąś podpowiedź odnośnie naszej gry, Jak to japońskich anime bywa walka z boss`ami trwa nawet po kilka etapów (za każdym razem pokonujemy kolesia - ale on i tak jakimś cudem żyje i ucieka) niestety nie pomyślano o trybie dla dwóch graczy - cóż szkoda... Słów kilka teraz o grafice i muzyce; Tak więc grafika jest 2d nie da się tego ukryć... i do tego nie zachwyca jak na scrollowany shooter (vide Zero Gunner 2 czy Giga Wing 2) ale idzie się przyzwyczaić, jedynie miłe dla oka są setki wystrzeliwanych rakietek lecących dosłownie wszędzie - w większych rozpierduchach. Muzyka i w ogóle dźwięki są miłe dla ucha i nic po za tym - Bez Rewelacji, ale co ważniejsze nie wkurzają po dłuższym przysiedzeniu. No właśnie na koniec ocena grywalności - bo ta jest zdecydowanie największym atutem - przeglądając zagraniczne serwisy konsolowe można ujrzeć oceny oscylujące w okolicach 9 !!! tak i to nie żadna ściema - GRA WCIĄGA JAK SIĘ PATRZY!!! odpalasz jeden etap, drugi, trzeci i grasz, grasz, grasz bez końca - a gdy nie możesz czegoś ukończyć po prostu wałkujesz do skutku ten sam etap. Na koniec dodam że gra zapewne przypadnie do gustu sympatykom pobijania rekordów - ponieważ patent z karnymi punktami za słabą grę DAJE RADĘ !!!