Mr. Driller od początku budził sprzeczne opinie wśród graczy. Jedni uważają ją to za kompletną kapę niewartą poświęcenia nawet dwóch minut a inni wręcz wychwalają za miód który leje się podobno strumieniami. Z czystej ciekawości postanowiłem grę początkowo jedynie przetestować. Na testach się jednak nie skończyło...

Mr. Driller w wersji na "makarona" jest niczym innym jak konwersją tej gry z pierwszego PlayStation. Z kolei tamta wersja to konwersja z dosyć starego już automatu który lata świetności ma już z pewnością za sobą. To jednak akurat może okazać się jednak zaletą zwłaszcza dla tych którzy cenią sobie proste arcade'ówki. Fani Boulder Dasha poczują się nawet jak u siebie w
domu:) 

Mr. Driller jest grą logiczną. Jej idea jest bardzo prosta - należy nieustannie brnąć w dół ekranu wiercąc kolorowe bloki. Po wywierceniu dany blok znika, ale jeżeli stał na nim jakiś inny blok to zacznie on z kolei spadać. Tu zaczyna się zabawa:) Otóż bloki spadają do momentu aż nie staną na bezpiecznym gruncie albo nie spadną na blok o tym samym kolorze. Jedyny
problem w tym, że wyparowując dany blok może spowodować zawalenie konstrukcji dla której wcześniej był podporą. Wszystko to doprowadza bardzo często do nieprzewidywalnych reakcji łańcuchowych. Bardzo często więc wszystko zależy od farta:) W spokojnym wierceniu przeszkadzają nam bloki brązowe których wiercenie zajmuje cenny czas oraz ubywający tlen którego
zapasy możemy uzupełnić dzięki zbieraniu porozrzucanych tu i ówdzie tabletkach. W sumie zasady są bardzo proste, tylko ja je trudno wykładam:) 
Tryby gry są 3: Arcade (z 2 stopniami trudności), Survival (chyba wiadomo o co chodzi:) oraz Time Attack (w którym dodatkowo zbiera się czas). Zabrakło trybu Multiplayer - jak dla mnie jest to najistotniejszy minus tej gry.
Gdyby tak można było rozgrywać przeciw sobie pojedynki to by było ekstra a tak jest tylko super:)
Kilka słów o grafice. Jak wiadomo w tego typu grach nie jest ona
najważniejsza. Jest bardzo surowa ale co ważne, nie przeszkadza w grze. Wszystko jest jasne i przejrzyste chociaż taka grafika wrażenie zrobiłaby co najwyżej na SNESie. Udźwiękowienie stoi na podobnym poziomie, czyli nie ziębi i nie ciepli:) Esencją gry jest jednak jej miodność która wręcz wylewa się z ekranu:) Gra jest bardzo dynamiczna - nie ma zbyt dużo czasu na
pomyślunek. Wszelkie akcje podejmuje się instynktownie (anemicy nie znajdą tutaj nic dla siebie - dla nich jest Tetris Online:) Zastrzegam jednak, że jest to iście subiektywna opinia. Mojemu bratu gra w ogóle nie przypadła do gustu a mój kuzyn nawet nie chce na nią patrzeć ("O co chodzi jakby?!?":) No, cóż... Nie wiedzą co dobre:)
Polecam Mr. Drillera każdemu posiadaczowi Dremcasta. Z pewnością jest on miłym przerywnikiem pomiędzy kolejnymi bitwami w Soul Calibur czy kolejnymi jazdami w Metropolis Street Racer. Przed kupnem polecam jednak gdzieś sprawdzić grę, a posiadaczom nagrywarek i stałego łącza polecam skorzystanie z Kazy w której grę można bardzo łatwo znaleźć (zajmuje jedynie 5 Mb!) A teraz wracam trochę powiercić... :)