Po raz kolejny włączyłem mój telewizorek z nadzieją na oglądnięcie czegoś co mnie zainteresuje. Oczywiście najbardziej lubię meczyki w piłkę, więc zapuściłem Canal + niebieski (sport). I co? Znowu leci NHL. Nudnawy według mnie sport, może nie nudny (bijatyki itd.), ale nie mogę się do niego przekonać. Mimo moich animozji do hokeja postanowiłem kupić jednak NHL 2k2, podobno ostatnią dobrą grę wydaną na dc. A wiecie czemu kupiłem? Bo ma znak 2K2 i tyle. Jeszcze nigdy nie zawiodłem się na sportowym oddziale Segi, a że z pierwszą części tej gry nie miałem do czynienia musiałem spróbować.

Gdy dowiedziałem się że muszę napisać recke tej gierki  postanowiłem się do tego zadania rzetelnie przygotować, żeby czasem jakiejś ściemy nie walnąć. I mogę was zapewnić „jak tu stoję” że SEGA kupiła pełną licencje na NHL i na hokej międzynarodowy. Możemy sobie polukać po statystykach NHL i buga nie znajdziemy. Może powtórzę spostrzeżenie Lokiego z PSX EXTREME, ale jedynym błędem jest napis na koszulce reprezentacji Czech. Opcji gry również jest cała masa, a chodzenie po menu rozwiązano sposobem analogowej myszki. Może wadą jest bliźniacza pomyłka z NBA 2K2, a mianowicie konieczna do zapamiętania ilość slotów na memorce. Podejrzewam, że ma to związek z tym, że Sega chce opchnąć jak największą liczbę akcesoriów. Nie pominięto także opcji stworzenia swojego zawodnika i możemy się bawić w takie tworzonko około godziny (własne doświadczenia).

Teraz przejdźmy do grafy i  oprawy meczów. Powiem jedno : nie mam się do czego przyczepić!!! Szpila ta zaspokoiła wszystkie moje marzenia o odwzorowaniu gry w hokeja. Oprawa jest typowo „amerykańska”- wszystko nietuzinkowe i zrobione na maksa. Lecą w tle typowe songi z NHL, no po prostu jak gramy czujemy się jak na lodowisku w New Jersey czy Orlando. Powróćmy jeszcze do wykonania zawodników i lodowisk. W każdego gracza wpakowano  tyle polygonów że włosy stają dęba, tekstury są rewelacja. I zadbano nie tylko o zawodników, gdyż jak ktoś zna wygląd poszczególnych lodowisk to je rozróżni bezbłędnie!!! Trybuny są zrobione idealnie. A cała gra zrobiona jest w żywych kolorach. Komentarz jest dobry, ale zdaję mi się że to akurat najgorsze ogniwo cudownego NHL 2K2.

Gra się spoko i radośnie ;) tylko trochę bramkę trudno strzelić. Trzeba się trochę nakombinować żeby umieścić piłkę w siatce. Ale oprócz tego gra jest dynamiczna i nie zapomniano o coolowych bijatykach (pozdro to Krzysiu Oliwa) toarzyszących zawodowej lidze hokeja. Bije się dosyć fajnie i o dziwo gierka ma dosyć dużo ciosów do opanowania ;) Może to co mnie trochę odraża w hokeju to duża ilość podobnych meczy do rozegrania, ale to już na pewno nie wina gierki. Mimo wszystko tak jak za grafę i muzę NHL 2K2 bym dał dychę, tak za system gry (głównie przez liniowość bramkarzy) dam solidną dziewiątkę.

Cóż i już po sprawie, recenzja dobiega końca i czas na sensowną maksymę. Tym morałem może być tylko jedno: może szefowie sportu w Canal + grali na DC w NHL 2K2 zanim kupili licencje na pokazywanie tej ligi. Bo ta gierka na pewno by ich przekonała...